به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان خراسان جنوبی، سید احمد برآبادی مسئول حوزه پژوهش و مطالعات اداره کل ضمن بیان این مطالب افزود: پس از اجرای این موسیقی، توپ خاصی به نام زنبورک (شمخال) به صدا در می آمد. به برگزار کنندگان این عمل زنبورک زن و نقاره زن می گفتند و تمامی این کارها در اکثر مناطق به طور موروثی صورت می پذیرفت و به ندرت غریبه ای وارد این کار می شد.
وی گفت: زمان اجرای طبل زنی، به کمک ساعت های آبی (شامل تشتی بزرگ و فنجان مسی متوسطی که ته آن سوراخ ریزی داشت ) مشخص می شد صداي پر طنين اين طبل ها با ترتيبي موزون و دلنشين خاطره ي نقاره زني بارگاه امام هشتم (ع) را در يادها زنده ميكند. اين سنت حسنه بيش از 100سال است كه رواج دارد. لازم به ذكر است كه طبل نوازان طبق وقفنامه مقرري دريافت ميكنند که وقف نامه آن در اداره کل اوقاف شهرستان طبس موجود می باشد.وی خاطر نشان کرد: آئین و مراسم طبل زنی در شهرستان طبس به شماره 189- در فهرست آثار میراث معنوی کشور (ناملموس) به ثبت رسیده است .
انتهای پیام/